Czy ograniczniki przepięć chroniące przed przepięciami atmosferycznymi chronią tak samo instalacje w przypadku wystąpienia przepięć sieciowych?

W polskiej edycji normy z roku 2012 dotyczącej stosowania SPD w instalacjach elektrycznych można znaleźć zapis dotyczący wytrzymałości ogranicznika na wystąpienie przepięć dorywczych: w punkcie zatytułowanym „Wybór ze względu na przepięcia dorywcze (TOV)” zapisano, że SPD wykonane zgodnie z normą przedmiotową EN 61643-11 oraz zainstalowane w zgodzie z instrukcjami wytwórców powinny w stopniu akceptowalnym znosić naprężenia wynikające ze spodziewanych oddziaływań TOV.

Dodatkowo w uwadze podano, że przerwanie przewodu neutralnego nie jest objęte wymaganiami tej normy. Ale zaznaczono, że chociaż obecnie nie ma w normie EN 61643-11 właściwej próby, to oczekuje się, że SPD ulegną uszkodzeniu w sposób niestwarzający zagrożenia.

W załączniku B do normy określającej wymagania i metody badań SPD podano wymagania napięciowe, jakie mają spełniać ograniczniki przepięć przez 120 minut. Po tym okresie ogranicznik może się uszkodzić (odłączyć się od instalacji za pomocą wewnętrznego bezpiecznika).

Jak widać z tych zapisów, ograniczniki przepięć chroniące urządzenia przed przepięciami pochodzenia atmosferycznego nie zapewnią skutecznej ochrony przed przepięciami o częstotliwości sieciowej.

Eliminację tego typu zagrożeń można zrealizować, stosując w instalacji elektrycznej specjalne urządzenia zapewniające ochronę przed przepięciami o częstotliwości sieciowej. Urządzenia te powinny spełniać wymagania normy europejskiej PN- EN 50550:2011 [11].