Dostarczanie sieci telekomunikacyjnej przez elektryka

Zgodnie z art.168 ustawy Prawo komunikacji elektronicznej, dostęp telekomunikacyjny, które jest świadczony jest przez podmioty elektryczne na podstawie umowy zawartej w formie dokumentowej i pod rygorem nieważności, jest zwana  „umową o dostępie”.

Dostęp telekomunikacyjny może być również świadczony na podstawie decyzji, o której jest mowa w art. 182 ust. 1 oraz w art. 188 ustawy Prawo komunikacji elektronicznej .

Umowa o dostępie telekomunikacyjnym zawierana przez podmioty elektryczne powinna określać warunki dostępu telekomunikacyjnego i związanej z nią współpracy pomiędzy podmiotem elektrycznym, a użytkownikiem.

Na podstawie art. 169 ustawy Prawo komunikacji elektronicznej, strony które negocjują umowę o dostępie powinny uwzględniać nałożone na nie obowiązki ustawowe, jak również nałożone na nie obowiązki dostępowe czy też symetryczne i obowiązki regulacyjne. 

Informacje które są uzyskane w związku z negocjacjami dotyczącymi umowy o dostępie mogą być wykorzystane przez strony umowy wyłącznie zgodnie z ich przeznaczeniem i podlegają tym samym obowiązkowi zachowania poufności, również po zakończeniu negocjacji.

Na podstawie art. 170 ustawy Prawo komunikacji elektronicznej, na potrzeby zapewnienia świadczeń publicznie dostępnej usługi telekomunikacyjnej i jej interoperacyjności w obrębie całej Unii Europejskiej, operatorzy (podmioty elektryczne) są obowiązane do prowadzenia negocjacji w celu zawarcia umowy o dostępie w zakresie połączenia sieci i interoperacyjności usług na wnioski innych przedsiębiorców telekomunikacyjnych. Operatorzy są obowiązani, na uzasadnione wnioski użytkowników rządowych, do prowadzenia negocjacji w celu zawarcia umów.

Pytanie

Co powinny zawierać umowy zawarte pomiędzy podmiotami elektrycznymi, a użytkownikami końcowymi?

Odpowiedz

Zgodnie z art. 171 ustawy Prawo komunikacji elektronicznej, umowy, powinny zawierać postanowienia, które dotyczą co najmniej:

1) umiejscawiania punktów połączeń sieci telekomunikacyjnych;

2) warunków technicznych dotyczących połączeń sieci telekomunikacyjnych;

3) rozliczeń z tytułu:

a) zapewnienia dostępów telekomunikacyjnych,

b) wzajemnych korzystań z sieci telekomunikacyjnych,

c) niewykonania lub też nienależytego wykonania świadczonych usług telekomunikacyjnych;

4) sposobów dotyczących wypełniania wymagań w zakresie:

a) interoperacyjności usługi,

b) integralności dotyczącej sieci,

c) zachowania ciągłości dotyczącej świadczenia usługi telekomunikacyjnej w przypadkach awarii sieci telekomunikacyjnej lub też w sytuacjach szczególnego zagrożenia,

d) zachowania tajemnicy dotyczącej komunikacji elektronicznej jak również ochrony danych w sieci,

e) kompatybilności elektromagnetycznej;

5) procedur dotyczących rozstrzygania sporów;

6) postępowań w przypadkach:

a) zmian umowy,

b) weryfikacji interoperacyjności dotyczącej usługi świadczonej w połączonych sieciach telekomunikacyjnych, z uwzględnieniem badań jakości dotyczącej usługi telekomunikacyjnej,

c) przebudowy połączonej sieci telekomunikacyjnej,

d) zmian oferowanej usługi telekomunikacyjnej,

e) zmian przydzielonego zasobu numeracji;

7) warunków rozwiązań umów, dotyczących w szczególności zachowań ciągłości świadczeń usług powszechnych, jeżeli są świadczone w łączonych sieciach telekomunikacyjnych, czy też ochrona interesów użytkowników, a także bezpieczeństwa sieci i usług komunikacji elektronicznej;

8) rodzajów wzajemnie świadczonej usługi telekomunikacyjnej;

9) działań podejmowanych w związku z nadużyciami w komunikacji elektronicznej.

W przypadku, gdy stronami umów, są użytkownicy rządowi, postanowienia umowne mogą obejmować w szczególności postanowienia, które dotyczą specyficznych potrzeb tychże użytkowników rządowych , które wynikają z przysługujących im uprawnień, w tym dotyczących rozbudowy sieci telekomunikacyjnych w zakresach niezbędnych do przyłączeń tychże sieci na wnioski tychże użytkowników rządowych.

Na podstawie art. 173 ustawy Prawo komunikacji elektronicznej, przedsiębiorcy telekomunikacyjni ( podmioty elektryczne), a także podmioty niebędące przedsiębiorcami telekomunikacyjnymi, o ile są właścicielami okablowań pomiędzy zakończeniami sieci w obiektach budowlanych a najbliższymi punktami dystrybucji ( z wyjątkiem użytkowników rządowych, na wnioski przedsiębiorców telekomunikacyjnych) , są obowiązani zapewnić dostęp do tychże okablowań wraz z powiązanymi zasobami, jeżeli powielenie tychże okablowań byłoby ekonomicznie nieefektywne lub  też technicznie niewykonalne.

Termin zawarcia umów o dostępie, wynosi 30 dni od dnia wystąpienia przez przedsiębiorców telekomunikacyjnych z wnioskiem o jej zawarcie.

Dostęp, jest:

1) nieodpłatny, przy czym przedsiębiorcy telekomunikacyjni ponoszą właściwą część ponoszonych przez zapewniających dostęp, kosztów utrzymania udostępnionych infrastruktur,

2) odpłatny, jeżeli okablowania występujące pomiędzy zakończeniami sieci w obiektach budowlanych a najbliższych punktach dystrybucji sa własnością podmiotów wykonujących działalność telekomunikacyjną.

Opłaty, umożliwiają zwrot proporcjonalnej części ponoszonych przez te podmioty kosztów powstania tychże infrastruktur, oraz ponoszonych przez te podmioty kosztów ich utrzymania oraz uwzględniają wpływ zapewnienia dostępu tychże podmiotów, w szczególności na realizowane przez nich inwestycji dotyczących szybkich sieci telekomunikacyjnych czy też  powiązanych zasobów.

Zgodnie z art. 174 ustawy Prawo komunikacji elektronicznej, Prezes UKE może, w drodze decyzji, określić obiektywne, czy też przejrzyste i proporcjonalne i niedyskryminacyjne warunki, na jakich zapewniany jest dostęp :

1) przez przedsiębiorców telekomunikacyjnych, czy też podmioty niebędące przedsiębiorcami telekomunikacyjnymi, o ile są właścicielami okablowań pomiędzy zakończeniami sieci w obiektach budowlanych a najbliższymi punktami dystrybucji, a także podmioty zobowiązane do zapewnienia dostępu

2) przez przedsiębiorców telekomunikacyjnych, jeżeli przemawia za tym potrzeba zapewnienia skutecznej konkurencji czy też interes użytkowników końcowych.

Pytanie

Czy istnieje obowiązek przekazania treści umów Prezesowi UKE przez podmioty elektryczne ?

Odpowiedz

Na podstawie art. 175 ustawy Prawo komunikacji elektronicznej, umowy o dostępie, utrwalone na trwałym nośniku, przekazywane są Prezesowi UKE, w terminie 14 dni od dnia ich zawarcia, przez:

1) przedsiębiorców komunikacji elektronicznej o znaczących pozycjach rynkowych, jeżeli umowy o dostępie związane są z nałożonym na podstawie art. 212 ust. 1 ustawy Prawo komunikacji elektronicznej obowiązkiem regulacyjnym;

2) zobowiązanych do zapewnienia dostępu, o których jest mowa w art. 173 ust. 1 ustawy Prawo komunikacji elektronicznej, jeżeli są nimi podmioty, o których jest mowa w art. 173 ust. 6 pkt 2 ustawy Prawo komunikacji elektronicznej;

3) zobowiązanych do zapewnienia dostępu, o których jest mowa w art. 177 ust. 1 ustawy Prawo komunikacji elektronicznej;

4) operatorów zobowiązanych do zapewnienia dostępu, o których jest mowa w art. 178 ust. 1 pkt 1.2 ustawy Prawo komunikacji elektronicznej .

Obowiązek przekazania umów o dostępie, dotyczy również zmiany umów.

Umowy o dostępie, o których jest mowa w art. 178 ust. 1 i 2 ustawy Prawo komunikacji elektronicznej , z wyjątkiem przepisu art. 22 ustawy Prawo komunikacji elektronicznej, są jawne.

Prezes UKE udostępnia je nieodpłatnie zainteresowanym podmiotom na ich wniosek. Wyłączenie z obowiązku jawności nie może obejmować rozliczeń z tytułu dostępu telekomunikacyjnego.

Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 2015/2120 z dnia 25 listopada 2015 r. ustanawiające środki dotyczące dostępu do otwartego internetu oraz zmieniające dyrektywę 2002/22/WE w sprawie usługi powszechnej i związanych z sieciami i usługami łączności elektronicznej praw użytkowników, a także rozporządzenie (UE) nr 531/2012 w sprawie roamingu w publicznych sieciach łączności ruchomej wewnątrz Unii (t. j. Dz. Urz. UE.L Nr 310, str. 1)

Ustawa Prawo komunikacji elektronicznej (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1221 ze zm.)