Ochrona

Monitorowanie czujek odłączalnych i połączeń

Punkt 4.2.6 omawianego dokumentu określa, że w przypadku czujek odłączalnych w celu podania sygnału o uszkodzeniu należy zapewnić środki do zdalnego monitorowania systemu (np. w centrali sygnalizacji pożarowej) przeznaczone do wykrycia wyjęcia czujki z gniazda. Z kolei jeżeli występują przewody łączące oddzielne części czujki, w celu podania sygnału o uszkodzeniu należy zapewnić środki do zdalnego monitorowania systemu (chociażby w centrali sygnalizacji pożarowej) przeznaczone do wykrycia zwarcia lub przerwania tych przewodów. Aby to potwierdzić, czujkę należy oceniać zgodnie z punktem 5.2.6 (patrz w dalszej części omówienia).

Systemy sygnalizacji pożarowej. Czujki płomienia i czujki punktowe

Prezentowany artykuł omawia normę PN-EN 54-10:2005 Systemy sygnalizacji pożarowej. Część10: Czujki płomienia. Czujki punktowe. W praktyce jego zasadniczą treść stanowi Załącznik (informacyjny) ZA. W dokumencie tym określono wymagania, metody badań oraz kryteria zadziałania punktowych, kasowalnych czujek płomienia, które działają z wykorzystaniem promieniowania płomienia (czujki podczerwieni IR, czujki nadfioletu UV i czujki wielopasmowe), przeznaczonych do stosowania w systemach sygnalizacji pożarowej, instalowanych w budynkach. Zdefiniowano też 7 terminów. Niniejsza zmiana do normy została przygotowana przez KT nr 264 ds. Systemów Sygnalizacji Pożarowej  i zatwierdzona przez Prezesa PKN dnia 28 września 2006 r. Jest tłumaczeniem angielskiej wersji Zmiany do Normy Europejskiej EN 54-10:2002/A1:2005. We wspomnianym Załączniku informacyjnym ZA podano informacje dotyczące powiązania z dyrektywami UE.

Metody klasyfikacji przestrzeni potencjalnie zagrożonych wybuchem

Klasyfikację przestrzeni potencjalnie zagrożonych wybuchem atmosfer gazowych przeprowadza się na bazie Normy PN-EN 60079-10-1. We wrześniu 2021 r. ukazała się jej nowa edycja, w której wprowadzono zmiany porządkowe i techniczne, istotnie wpływające na postępowanie klasyfikacyjne. Podano też wiele przykładów postępowań klasyfikacyjnych wyjaśniających zalecenia Normy.

PN-EN 60598-1 Oprzewodowanie zewnętrzne i wewnętrzne. Przystosowanie do uziemienia

W niniejszym artykule zawarto dokończenie omawiania Działu 5: oprzewodowanie zewnętrzne i wewnętrzne oraz  omówienie działów siódmego: przystosowanie do uziemienia oraz ósmego: ochrona przed porażeniem prądem elektrycznym.

PN-EN 62020:2005 Ochrona przed porażeniem prądem elektrycznym

Urządzenia RCM w swojej budowie oraz po instalacji i przyłączeniu do przewodów jak do normalnego użytkowania powinny zapewniać brak dostępu do ich części czynnych. W normalnych warunkach zasilania prąd ciągły w przewodzie ochronnym nie powinien przekroczyć 1 mA. Za część dostępną uznaje się taką, którą można dotknąć znormalizowanym palcem probierczym.

Czy ograniczniki przepięć chroniące przed przepięciami atmosferycznymi chronią tak samo instalacje w przypadku wystąpienia przepięć sieciowych?

Ograniczniki przepięć chroniące przed przepięciami pochodzenia atmosferycznego nie zapewniają ochrony przed przepięciami o częstotliwości sieciowej.

Ilustracja sytuacji w dziedzinie ochrony odgromowej

Dokonując przeglądu norm, należałoby zacząć od stwierdzenia, że norma jest zbiorem postanowień, zawierających minimalne wymagania, zapewniające prawidłowość rozwiązań przedmiotowych z priorytetem dla bezpieczeństwa ludzi i ich mienia. Każde inne rozwiązanie przedmiotowe może być uznane również za prawidłowe, pod warunkiem że wykazuje nie gorsze właściwości i gwarantuje nie mniejsze bezpieczeństwo niż rozwiązanie normatywne.

Instalacje uziemiające i odprowadzające

Dobrze wykonane instalacje uziemienia zapewniają poprawną pracę urządzeń, a także bezpieczeństwo ich eksploatacji, w tym czynnik najważniejszy – ochronę życia ludzi bezpośrednio stykających się z urządzeniami elektrycznymi. Tekst opisuje zadania instalacji uziemiających, funkcje jakie one pełnią oraz ich budowę. Przedstawia podstawowe parametry uziemienia i radzi, w jaki sposób uzyskać ich właściwe wartości.

Odstęp separacyjny w ochronie odgromowej – krótki przewodnik (część 2)

Wynikający z Polskich Norm nakaz zapewnienia odstępu separacyjnego „s” pomiędzy przewodami zewnętrznego LPS a innymi instalacjami budynku należy określić zgodnie z wymaganiami normatywnymi. W części 1 przedstawiliśmy zalecenia PN-EN 62305 (oraz wcześniejszej Polskiej Normy PN- E-05003) dotyczących odstępów separujących. W tym tekście prezentujemy wzory i współczynniki używane w obliczeniach według PN-EN 62304-3 oraz PN-86 E-05003/01.